Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

"Honey day's"...

...με μελένια μπισκότα & ένα ταξίδι μες τη γλύκα


Τις ημέρες που πέρασαν, ασχολήθηκα με την "ανανέωση"... γενικώς. Πρώτα με το σπίτι μας καθαρίζοντάς το, ύστερα στολίζοντάς το με χρώματα της άνοιξης και κάποια αντικείμενα πασχαλινά και φυσικά με τη διατροφή μας μια και διανύουμε μέρες νηστείας.
Μέσα από την απλότητα των υλικών που χρησιμοποιούμε μαγειρεύοντας τα Σαρακοστιανά, γεννιούνται υπέροχες γεύσεις, ακαταμάχητες μυρωδιές, που εκτός από υγεία μας χαρίζουν την ενέργεια που χρειαζόμαστε, τη δύναμη, την ώθηση για να συνεχίσουμε τώρα, που ο καιρός μας επιτρέπει να κινηθούμε περισσότερο.
Είπαμε, αναγεννιέται η φύση, μαζί και εμείς...
 
 
Τι καλύτερο λοιπόν από ένα σνάκ που μπορεί να συνοδεύσει το πρωινό μας ή το απογευματινό μας καφέ ή τσάι?
Τα μελένια  μπισκότα είναι πανεύκολα στην παρασκευή τους και διαίτης επίσης!!


Υλικά που θα χρειαστείτε:
  • 3 1/2 κούπες του τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει
  • 2       κ. του γλυκού κανέλα
  • 1/4    κ του τσαγιού αλάτι
  • 1/4    της κούπας μέλι
  • 1       κούπα καλαμποκέλαιο
  • 1/2    κούπα κρασί λευκό
  • Σουσάμι (προαιρετικά)
 
Σε ένα μεγάλο μπόλ βάζουμε όλα τα στερεά υλικά μαζί & αφού τα ανακατέψουμε κάνουμε ένα λάκκο στο κέντρο. 
Χτυπάμε στο μίξερ όλα τα υγρά υλικά ώστε να ενωθούν καλά.
Αδειάζουμε το μείγμα μέσα στο μπόλ με το αλεύρι & ζυμώνουμε παίρνοντας λίγο-λίγο το αλεύρι από τριγύρω ώσπου να ενωθούν τα υλικά & να γίνει μια ζύμη.
Δεν παραζυμώνουμε γιατί τα μπισκότα δεν θα γίνουν αφράτα.
Πλάθουμε με ζύμη στο μέγεθος καρυδιού σε ότι σχήμα θέλουμε (εγώ εγκαινίασα τη σφραγίδα "home made" που έφερα από το Λονδίνο).
Τα τοποθετούμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί & ψήνουμε στους 180 βαθμούς C, για 15 λεπτά.
 


Μετά...τα τρώμε!!
 Με ένα αρωματικό τσάι δίπλα στο παράθυρο, απολαμβάνοντας τη ζέστη του ήλιου και το ροζ χρώμα από τα άνθη της κουτσουπιάς (Cercis siliquastrum) δέντρου της μεσογειακής και της Ελληνικής υπαίθρου, αναπολούσα τις όμορφες και γλυκές μέρες που ζήσαμε το προηγούμενο τετραήμερο στην νότια Γαλλία.
Αν και ήταν επαγγελματικό ταξίδι του αγοριού μου, βρήκαμε την ευκαιρία για περιπέτεια...  



...και τι περιπέτεια!! αφού διανύσαμε 160 χιλιόμετρα σε 3 ώρες λόγω στροφών και ανηφόρας για να δούμε την Ανδόρα.


 
Όμως η διαδρομή μας αποζημίωσε...


...με τις εναλλαγές της φύσης...μια άνοιξη και μια χειμώνας



Μια ηρεμία...



μια γαλήνη...
 


...και εκεί στην Ανδόρα μια γλυκιά εικόνα ανάμεσα στις ανθισμένες κερασιές δίπλα στο ποτάμι...
 


...με τα πέταλα να μπερδεύονται σε ένα τρελό χορό με τις χιονονιφάδες που έπεφταν ταυτόχρονα αλλά δυστυχώς δεν φαίνονται στη φωτογραφία...
 


...και κρύο πολύ... 
 
 
...ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια...
 
 
...και στα φροντισμένα παραθύρια...
 
 
και πίσω πάλι απολαμβάνοντας στη διαδρομή τα Πυρηναία όρη με τα αμέτρητα χωριά...


...τα φαράγγια...

 
...τα κάστρα που μέσα τους είχαν ζωή...

...και κρυμμένους θησαυρούς...
 
...εικόνες από μια άλλη, πιο παλιά εποχή...
 
...και να φτάσουμε πάλι στο Perpignan...
 
 
...μια όμορφη και καθαρή πόλη...
 
 
...με πράσινο, με ποτάμια και ωραίους ανθρώπους...
 
 
...αλλά γυρίζοντας πίσω για το σπίτι, τη βάση μας και αντικρίζοντας το απέραντο γαλάζιο που μας περικυκλώνει...
 
 
...πως να ξεχάσω τα λόγια εκείνου...σαν είπε:
"Θεέ μου πόσο μπλέ ξοδεύεις"
                                           (Οδ. Ελύτης)
 
 
 
Κι όπως ο ήλιος έκανε τη θάλασσα ασημένια...
 
"Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον ήλιο τον Ηλιάτορα!"
                                                   (Οδ. Ελύτης)
 
 
...Έφερα μαζί μου μόνο όμορφες και γλυκιές στιγμές.
Ροζ και Γαλάζιο...
 
Εύχομαι να είναι μια γλυκιά εβδομάδα για όλους αύριο και να ζούμε στιγμές μες την γλύκα...
 
 
 
 
Ε.Κ.

 
             

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

You Can Fly...

 Dear Vicky,
 
 
You know that place between  sleep and awake?
That place where you can still remember dreaming? 
 
 
 That's where I will always love you.
 
 
That's where I will be waiting.
 
(Peter Pan)
 
 
Happy Birthday!!
 
 
Εξερεύνησε...
 
 
Ονειρέψου... 
 
 
Ανακάλυψε...  
 
 
Να ξοδέψεις τη ζωή σου με σοφία...
Να προσέχεις...
...και να ζήσεις το θαύμα.
 
"Οι συμβουλές μοιάζουν με το φιλί. Δεν κοστίζει τίποτε και το δίνεις με ευχαρίστηση".
(George Bernard Shaw)
 
 
 
 
P.S.
I love you :)
 
η μαμά σου
   Ελένη Κ.


Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Γυναίκες...!!


Χτές, (Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας), ήθελα να βάλω ένα ποίημα,(αφιερωμένο στις γυναίκες), που με έχει συγκλονίσει με την αλήθεια του, μα δεν τα κατάφερα...διαβάζοντάς το ξανά, σε θυμήθηκα...τότε άρχισα να "σκαλίζω" τις φωτογραφίες...έκλεισα τον υπολογιστή και χάθηκα στις σκέψεις μου, στον εαυτό μου, όπως γίνεται κάθε φορά που θυμάμαι...
Μόνο που τούτη τη φορά, παρόλη τη θλίψη της γλυκιάς σου θύμησης, ασχολήθηκα με μια φωτογραφία σου και μια τεχνική που μου είχες δείξει και το έκανα πράξη...ένα κεράκι vintage με μια γυναίκα του χτές, δώρο για την γυναίκα του σήμερα, φτιαγμένο από μένα τη γυναίκα του αύριο?...




Η τεχνική είναι απλή, πανεύκολη θα έλεγα.
Αφού επιλέξουμε το κερί, βγάζουμε την φωτογραφία φωτοτυπία σε χαρτί Α4 (πρέπει να είναι λεπτό το χαρτί για να μπορέσει να ενσωματωθεί στο κερί) στο μέγεθος που επιθυμούμε.
Παίρνουμε την φωτογραφία και την ακουμπάμε στο μέρος που θέλουμε με το δάχτυλό μας και τυλίγουμε προσεκτικά με ένα κομμάτι λαδόκολλα όλο το κερί με την εικόνα μέσα, μία φορά. Με ένα πιστολάκι μαλλιών ζεσταίνουμε από απόσταση 20 εκατοστών περίπου το σημείο της φωτογραφίας σταματώντας που και που για να "στρώσουμε" με το χέρι την επιφάνεια και να βοηθήσουμε την εικόνα να ενσωματωθεί καλύτερα επάνω στο κερί.
Θα είναι έτοιμο, όταν ελέγξετε και δείτε την εικόνα να έχει γίνει ένα με το κερί.

Το δικό μου κερί το διακόσμησα με μικρά λουλουδάκια και πέρλες, για να φαίνεται σαν ανθοδέσμη που κρατάει...


ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Υπάρχουν γυναίκες που φοράνε
την ομορφιά τους σαν πένθος,
γυναίκες φωτεινές και σκιασμένες,
διπλά δρεπάνια της αψίδας,
με το παιδί ασάλευτο στα
σταυρωμένα χέρια.
Άλλες είναι χάρτινες, στοιχειά
νηπιαγωγείων
άλλες πάλι, ζωγραφιές με
κιμωλία,
όρθια τα μαλλιά και μεγάλη
μαύρη τσάντα.
Υπάρχουν γυναίκες ακροκέραμα
ανάμεσα στις άλλες
γυναίκες με το μακρύ λαιμό, το
χείλος της κανάτας,
άλλες που είναι ωδικά πτηνά κι
άλλες που είναι χήνες.
Υπάρχουν γυναίκες που τις
φωνάζει ο φονιάς
να βγάζουν τον θάνατο περίπατο
μες στ' αραιό το δάσος
Υπάρχουν γυναίκες που τις φωνάζει
το παιδί Μαμά
και αυτές δεν απαντάνε...
Υπάρχουν γυναίκες που κάθε
τρίχα της κεφαλής τους
είναι κι ένας όρκος.
Είναι εκείνες που σέβονται το όνομά τους
κι άλλες που το εξευτελίζουν,
εκείνες που με τα χρόνια βαραίνουν,
κι άλλες που ξεφτίζουν,
εκείνες που στέκουν στο κήπο
ρόδινες σαν τη μυγδαλιά,
εκείνες που άγρια χόρτα
γεμίζουν,
εκείνες που χάνουν το φώς τους
εκείνες που απ' τον καημό
λυγίζουν,
εκείνες που κλωτσάει ο θάνατος
από μικρά παιδιά.
Εκείνες που κλείνουν μια
τελευταία φορά το παράθυρο
και καθαρίζουν μια τελευταία φορά
το σπίτι
και ταϊζουν τον σκύλο μια
τελευταία φορά
 και μας αφήνουν δίχως να
πουν λέξη,
έτσι σκληρά και μαγικά,
σαν το κερί που κρατάς στο χέρι
και σου σβήνει.

Λευκή Μολφέση (1953-2005)


Μέσα από το ποίημα αυτό βλέπω τις γυναίκες που γνώρισα,
γυναίκες που γνωρίζω,
και που σίγουρα θα γνωρίσω.
Όμως κάπου εκεί υπάρχω και εγώ...


Εσείς?




Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Let's go Fly a Kite...

...Up to the highest height!
Let's go fly a kite
and sendit soaring
Up through the atmosphere
Up where the Air is clear
Oh, let's go Fly a Kite!!

 

Αύριο ξημερώνει η Καθαρή Δευτέρα. Κάθε χρόνο ετοιμαζόμαστε για το πέταγμα του χαρταετού είτε φτιάχνοντάς το μόνοι μας και άλλες φορές πάλι αγοράζοντάς τον. Πάντα μου άρεσε όλη η διαδικασία αυτή αν και το δικό μου ενδιαφέρον επικεντρονώταν στα χρώματα των χαρτιών και στην ουρά. Φέτος, εντελώς ξαφνικά ( είχα έμπνευση φαίνεται ),ασχολήθηκα προσωπικά και ιδού το αποτέλεσμα...
 Τρείς ρομαντικοί & νοσταλγικοί "χαρταετοί" από ύφασμα λινάτσας και γάζας. Αυτή η χειροτεχνεία προέκυψε όταν έφτιαχνα τις καρδούλες (προηγούμενη ανάρτηση) κρατώντας την κρεμάστρα από το χερούλι και τραβώντας το κάτω μέρος της, δημιουργώντας έναν ρόμβο.
Με αυτή την κίνηση, μου ήρθε η ιδέα του χαρταετού και με λίγο ράψιμο (ευτυχώς δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας), την απαραίτητη φαντασία μου και εκτός τις κρεμάστρες, υλικά όπως:



1) Κομμένα πανάκια (μπάλωμα)


2)Κουμπιά        3)Κορδέλες   4)Κλωστές




  
5)Δαντέλες


6)Σφραγίδα (μια πεταλούδα με μελάνι στο ψεύτικο μπάλωμα)


7)Βελόνες, ψαλίδι

    

Είμαι τόσο χαρούμενη για αυτές μου  τις δημιουργίες...Ίσως τις πιο όμορφες απ' όλες!!

  
8) Ακόμα και ανακυκλώσιμα υλικά όπως αυτό το κεφαλάκι αρκούδας, που ξήλωσα από παλιά καλτσάκια!


Μέσα στο παραλήρημα του "let's go fly a kite, του τραγουδιού από την ταινία της Mary Poppins που αγαπώ πολύ, μέσα από την χαρά που μου χάριζε η υπέροχη μέρα με τον λαμπερό ήλιο της και αναζητώντας απεγνωσμένα περισσότερο χρώμα στη μικρή ανάπαυλά μου, ζωγράφισα αυτό το γλυκύτατο παπαγαλάκι!!!
Για την περίπτωση που δεν το γνωρίζετε, είναι το λαλίστατο χερούλι της ομπρέλας της Mary Poppins :)




Mε την πρώτη σπιτική λεμονάδα για φέτος (από τα χεράκια της κουμπαρούλας μου) και με ένα μικρό μπουκετάκι που έφτιαξα με λουλουδάκια από τις γλαστρούλες μου, σας αφήνω προσωρινά για να πάω...στον παππού & την γιαγιά να ψήσουμε παϊδάκια γιατί... από αύριο "Καθαρή Δευτέρα", αρχίζουμε νηστεία... θα πετάξουμε όλοι μαζί έναν αληθινό χαρταετό εκεί ψηλά...Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος φυσικά!!


Να έχετε την πιο όμορφη Καθαρή Δευτέρα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα
&
καλή Σαρακοστή!!




Ε.Κ.