...με μελένια μπισκότα & ένα ταξίδι μες τη γλύκα
Τις ημέρες που πέρασαν, ασχολήθηκα με την "ανανέωση"... γενικώς. Πρώτα με το σπίτι μας καθαρίζοντάς το, ύστερα στολίζοντάς το με χρώματα της άνοιξης και κάποια αντικείμενα πασχαλινά και φυσικά με τη διατροφή μας μια και διανύουμε μέρες νηστείας.
Μέσα από την απλότητα των υλικών που χρησιμοποιούμε μαγειρεύοντας τα Σαρακοστιανά, γεννιούνται υπέροχες γεύσεις, ακαταμάχητες μυρωδιές, που εκτός από υγεία μας χαρίζουν την ενέργεια που χρειαζόμαστε, τη δύναμη, την ώθηση για να συνεχίσουμε τώρα, που ο καιρός μας επιτρέπει να κινηθούμε περισσότερο.
Είπαμε, αναγεννιέται η φύση, μαζί και εμείς...
Τι καλύτερο λοιπόν από ένα σνάκ που μπορεί να συνοδεύσει το πρωινό μας ή το απογευματινό μας καφέ ή τσάι?
Τα μελένια μπισκότα είναι πανεύκολα στην παρασκευή τους και διαίτης επίσης!!
Υλικά που θα χρειαστείτε:
- 3 1/2 κούπες του τσαγιού αλεύρι που φουσκώνει
- 2 κ. του γλυκού κανέλα
- 1/4 κ του τσαγιού αλάτι
- 1/4 της κούπας μέλι
- 1 κούπα καλαμποκέλαιο
- 1/2 κούπα κρασί λευκό
- Σουσάμι (προαιρετικά)
Σε ένα μεγάλο μπόλ βάζουμε όλα τα στερεά υλικά μαζί & αφού τα ανακατέψουμε κάνουμε ένα λάκκο στο κέντρο.
Χτυπάμε στο μίξερ όλα τα υγρά υλικά ώστε να ενωθούν καλά.
Αδειάζουμε το μείγμα μέσα στο μπόλ με το αλεύρι & ζυμώνουμε παίρνοντας λίγο-λίγο το αλεύρι από τριγύρω ώσπου να ενωθούν τα υλικά & να γίνει μια ζύμη.
Δεν παραζυμώνουμε γιατί τα μπισκότα δεν θα γίνουν αφράτα.
Πλάθουμε με ζύμη στο μέγεθος καρυδιού σε ότι σχήμα θέλουμε (εγώ εγκαινίασα τη σφραγίδα "home made" που έφερα από το Λονδίνο).
Τα τοποθετούμε σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί & ψήνουμε στους 180 βαθμούς C, για 15 λεπτά.
Μετά...τα τρώμε!!
Με ένα αρωματικό τσάι δίπλα στο παράθυρο, απολαμβάνοντας τη ζέστη του ήλιου και το ροζ χρώμα από τα άνθη της κουτσουπιάς (Cercis siliquastrum) δέντρου της μεσογειακής και της Ελληνικής υπαίθρου, αναπολούσα τις όμορφες και γλυκές μέρες που ζήσαμε το προηγούμενο τετραήμερο στην νότια Γαλλία.
Αν και ήταν επαγγελματικό ταξίδι του αγοριού μου, βρήκαμε την ευκαιρία για περιπέτεια...
...και τι περιπέτεια!! αφού διανύσαμε 160 χιλιόμετρα σε 3 ώρες λόγω στροφών και ανηφόρας για να δούμε την Ανδόρα.
Όμως η διαδρομή μας αποζημίωσε...
...με τις εναλλαγές της φύσης...μια άνοιξη και μια χειμώνας
Μια ηρεμία...
μια γαλήνη...
...και εκεί στην Ανδόρα μια γλυκιά εικόνα ανάμεσα στις ανθισμένες κερασιές δίπλα στο ποτάμι...
...με τα πέταλα να μπερδεύονται σε ένα τρελό χορό με τις χιονονιφάδες που έπεφταν ταυτόχρονα αλλά δυστυχώς δεν φαίνονται στη φωτογραφία...
...ανάμεσα στα πέτρινα σπίτια...
...και στα φροντισμένα παραθύρια...
και πίσω πάλι απολαμβάνοντας στη διαδρομή τα Πυρηναία όρη με τα αμέτρητα χωριά...
...τα φαράγγια...
...τα κάστρα που μέσα τους είχαν ζωή...
...και κρυμμένους θησαυρούς...
...εικόνες από μια άλλη, πιο παλιά εποχή...
...και να φτάσουμε πάλι στο Perpignan...
...μια όμορφη και καθαρή πόλη...
...με πράσινο, με ποτάμια και ωραίους ανθρώπους...
...αλλά γυρίζοντας πίσω για το σπίτι, τη βάση μας και αντικρίζοντας το απέραντο γαλάζιο που μας περικυκλώνει...
...πως να ξεχάσω τα λόγια εκείνου...σαν είπε:
"Θεέ μου πόσο μπλέ ξοδεύεις"
(Οδ. Ελύτης)
Κι όπως ο ήλιος έκανε τη θάλασσα ασημένια...
"Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον ήλιο τον Ηλιάτορα!"
(Οδ. Ελύτης)
...Έφερα μαζί μου μόνο όμορφες και γλυκιές στιγμές.
Ροζ και Γαλάζιο...
Εύχομαι να είναι μια γλυκιά εβδομάδα για όλους αύριο και να ζούμε στιγμές μες την γλύκα...
Ε.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου