Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Χτίζω αναμνήσεις...



Δεν θυμάμαι γιορτή του Αγίου Δημητρίου να πέρασε ποτέ, χωρίς χρυσάνθεμα στο σπίτι -κίτρινα και λευκά, αυτά είναι τα αγαπημένα του πατέρα μου- να στολίζουν τα βάζα του σπιτιού μας. Τότε, τα παράγγελνε ο πατέρας μου στον ανθοπώλη της γειτονιάς από την παραμονή και την επομένη πρωί-πρωί ήταν στην αγκαλιά της μητέρας μου." Κεφαλάτα" τα έλεγαν και ήταν τεράστια τα άνθη τους σαν δυο γροθιές ενωμένες το καθ' ένα, μα δεν υπάρχουν πια... όχι πάντως στην Αθήνα.
Το σπίτι μοσχοβολούσε δροσιά από την καθαριότητα. Οι λευκές κουρτίνες, τα σεμεδάκια της γιαγιάς, τα λινά τραπεζομάντιλα, ακόμα και το παρκέ που κάναμε μαζί με τη μητέρα μου για να γυαλίσει το μωσαικό "χορεύοντας" πάνω στα μάλλινα πατάκια...και στην ταράτσα του σπιτιού πάντα, μέχρι και σήμερα, η σημαία με τον λευκό σταυρό στη μέση, (η παλιά του παππού μου) τεράστια από βαμβακερό χοντρό ύφασμα, να κυματίζει σκεπάζοντας την λευκή μονοκατοικία μας...
...και μετά σειρά είχε το μαγείρεμα...
Τα ταψιά μπαινόβγαιναν στο φούρνο μέχρι αργά το απόγευμα! Ακόμα και το γλυκό, (το κυρίως, γιατί υπήρχαν τα σοκολατάκια και τα τυλιχτά στο ασημόχαρτο μέσα στις φοντανιέρες) ήταν στο μεγάλο ταψί του φούρνου...εκμέκ κανταίφι με καβουρδισμένο φυστίκι Αιγίνης...


Μετά τη περιφορά της εικόνας του Αγίου Δημητρίου, αργά το απόγευμα, όταν οι δρόμοι άνοιγαν ξανά για την κυκλοφορία, κατέφθαναν σιγά σιγά οι καλεσμένοι.
Και γέμιζε το σπίτι θείους και ξαδέλφια, και γέλια και ευχές για τους εορτάζοντες. Τον πατέρα μου (Δημήτρη) και την μητέρα μου (Δήμητρα)!!
Τώρα πια, τα χρυσάνθεμα είναι μικρότερα αλλά έχουν θέση ακόμα στα βάζα του σπιτιού πάντα στα ίδια χρώματα. Τα ταψιά έχουν λιγοστέψει, αλλά το πατρικό μου μοσχοβολάει το ίδιο...και η ίδια σημαία κυματίζει ακόμα κάθε χρόνο τέτοιες μέρες... και οι επισκέπτες γίναμε εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Και πάλι γέλια και ευχές...και οι αναμνήσεις που αβίαστα "έχτισαν" οι γονείς μου μεταλαμπαδεύονται στα παιδιά μου...
Τώρα προσπαθώ να "χτίσω" και εγώ αναμνήσεις για την δική μου οικογένεια. Τους το χρωστάω. Θέλω να θυμούνται με μια μυρωδιά, με μια γεύση, μικρές & μεγάλες, στιγμές της ζωής μας.
Για την γιορτή της δικής μου Δήμητρας λοιπόν, την μικρή μου κόρη...


 ...ξεκίνησα μέρες πριν να "χτίζω" ένα μικρό σπιτάκι, χαρούμενο, φωτεινό, με ζωηρά χρώματα και με μια γαλανόλευκη σημαία, σαν αυτή που βάζουμε και εμείς στο μπαλκόνι μας τέτοιες μέρες.

Το "έχτισα"...


...το "έβαψα"...


..και ήθελε ακόμα μια πορτούλα να τελειώσει το σπιτάκι για να μπορεί να φεύγει και να έρχεται στη βάση της, στις ρίζες της, όποτε εκείνη θα θέλει.
Ήμουν έτοιμη να βάλω το μεγάλο ξύλινο κουμπί (πάνω δεξιά), όταν θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει...


Αυτό έγινε η πόρτα του μικρού σπιτιού...


Μέσα από την οικογένεια, στο σπίτι, μικρό, μεγάλο δεν έχει σημασία, εκεί ξεκινούν όλα!!
Με τεράστιες αγκαλιές, με συζητήσεις ατελείωτες, με όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές (αλίμονο κι αυτές υπάρχουν), μα κυρίως με πολύ αγάπη!!


Αυτό ήταν το φετινό δώρο μου για εκείνη.
Ένα σπιτάκι ευτυχισμένο!!


...και είχε το σπίτι μας τα δικά της χρυσάνθεμα, στα χρώματα που η ίδια διάλεξε να γεμίσει τα βάζα μας!!


Όταν της το έδωσα ενθουσιάστηκε!!Της άρεσε πολύ!!
Τα χρώματα. τα δέντρα, το μονοπάτι...
"Μαμά, δεν μοιάζει λίγο με το σπίτι της γιαγιάς και του παππού;"
"Όχι μωρό μου, εσύ το βλέπεις έτσι...γιατί αγαπάς και σ' αγαπάνε"...

Χρόνια πολλά Δημητρούλα μου!!




Χρόνια πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν & να έχετε χαρούμενη Εθνική επέτειο.



Υ.Γ. 
Σε αγαπώ πολύ
η μαμά σου.

8 σχόλια:

  1. Να τους χαίρεσαι όλους Ελένη μου πολύχρονοι!!! Πόσες αναμνήσεις ξεπήδησαν διαβάζοντας το κείμενο σου...σε μια μονοκατοικία έμενα κι εγώ στην Καστέλα στον Πειραιά και κάπως έτσι κυμάτιζε η σημαία και στη δική μας ταράτσα. Έργο τέχνης αλλά και έργο καρδιάς το δώρο που έφτιαξες για το κοριτσάκι σου! Καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ!!
      Πραγματικά οι αναμνήσεις από το πατρικό σπίτι δεν τελειώνουν ποτέ!!
      ...και το δώρο της μικρής μου...φτιάχτηκε για να θυμάται την στιγμή!! Κάθε μέρα από λίγο, κάθε μέρα από κάτι και γεμίζει το μυαλό εικόνες για να αναπολείς...:))
      Καλημέρα και Χρόνια πολλά για την σημερινή επέτειο :))

      Διαγραφή
  2. Ελένη μου να είσαι καλά και να φτιάχνεις πάντα όμορφες αναμνήσεις!! Να χαίρεσαι την μικρή σου αλλά και την μαμά και τον μπαμπά. Τι όμορφο και συγκινητικό το δώρο που της έφτιαξες!!
    Όσο μεγαλώνω βλέπω τελικά πόσο σημαντικές είναι οι αναμνήσεις για εμας τα παιδιά και αυτά που διδαχθήκαμε από γονείς, γιαγιάδες και παππούδες. Τα ήθη, τα έθιμα και οι αξίες που μας ακολουθούν μια ζωή. Και μετά εμείς, που προσπαθούμε να συνεχίσουμε όλα αυτά και να φτιάξουμε τις δικές μας αναμνήσεις που στην πραγματικότητα απλά συνεχίζουμε τις δικές σας γιατί εκεί αισθανόμαστε ζεστασιά και οικεία!! Αν είσαι και μακριά όπως εγώ και μόνη σου... τότε νιώθεις 10 φορές περισσότερο αυτή την ανάγκη. Πραγματικά με συγκίνησε η σημερινή σου ανάρτηση.. Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα να έχεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου Ελεάνα!!
      Σε μια εποχή που τα πάντα είναι τυποποιημένα και απρόσωπα γύρω μας, εγώ προσπαθώ να δώσω αξίες και αναμνήσεις μέσα από απλά καθημερινά πράγματα... τίποτε σπουδαίο...αλλά με αγάπη!! Έτσι με έμαθαν και έτσι συνεχίζω...και τους αρέσει τόσο πολύ, που μου το ζητάνε από μόνες τους...Πάντα όμως έχω την αμφιβολία αν τα κάνω όλα σωστά, πολλές φορές και τύψεις έχω, μέχρι που η μαμά μου μου είπε πως νιώθει το ίδιο για μας!!! Είναι δυνατόν;;;
      Ευτυχώς εμείς μένουμε κοντά, γιατί πολλές φορές έχω νιώσει την ανάγκη μιας αγκαλιάς...και μόνο!!
      Ξέρεις τι σημαίνει αυτό...όπως ξέρω πως αισθάνεσαι μακριά τους, γιατί και εμένα η μεγάλη μου κόρη σπουδάζει στο Λονδίνο δυο χρόνια τώρα...και...
      Φιλιά πολλά κοριτσάκι μου, να περνάς καλά και Χρόνια πολλά για την σημερινή ημέρα!!
      Με συγκίνησες...:))

      Διαγραφή
  3. Χρόνια πολλά !!! Να είναι παντα χαρούμενη και ευτυχισμένη με υγεία πάνω απο όλα!!! Η ανάρτηση σου υπέροχη και η δημιουργία σου πανέμορφη!!! Να είσαι καλά Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και τα καλά σου λόγια Ειρήνη :))
      Καλημέρα και Χαρούμενη επέτειο να έχεις!!

      Διαγραφή
  4. Να τους χαίρεσαι όλους Ελένη, να είναι πάντα δυνατοί και ευτυχισμένοι! Το δωράκι που ετοίμασες καταπλητικό αλλά νομίζω πως το μεγαλυτέρο δώρο είναι που χτίζεις αναμνήσεις για την μικρή σου, εξίσου υπέροχες με αυτές που έχεις εσύ από τα παιδικά σου χρόνια!
    Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχεις δίκιο, το μεγαλύτερο δώρο για ένα παιδί είναι να ζήσει όμορφα χρόνια (με ότι συνεπάγεται αυτό) μέσα σε μια αγαπημένη οικογένεια.Αυτό μετράει...και αυτό σου μένει και το κουβαλάς μια ζωή...
    Να είσαι και εσύ πολύχρονη Δήμητρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή