Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Ή τώρα ή ποτέ!!



Σαν τα χελιδόνια που γυρίζουν κάθε χρόνο στις φωλιές τους, όπως ο δολοφόνος γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος...θέλω να γυρίσω στα παλιά, θέλω την παλιά μου γειτονιά...

...Εδώ και Τώρα!!

...κουρασμένη και βρεγμένη μέχρι το κόκαλο, απ' τις μπόρες και τις καταιγίδες που μας βρήκαν, προσπαθώ να ξεμυτίσω τώρα και να ξαναβρώ τον εαυτό μου, ίσως όχι για εμένα τόσο, όσο για τους ανθρώπους που με χρειάζονται πιο πολύ από ποτέ, Τους δικούς μου ανθρώπους.
Αν και δεν είναι καλοκαιράκι και ο καιρός δεν επιτρέπει ακόμα τις επισκέψεις στου γιαλού τα βοτσαλάκια, ένα καβουράκι τόσο δα μικρό, πήρε δρόμο για να μας συναντήσει εκείνο στο σπίτι μας.
Ήρθε και τρύπωσε χωρίς πρόσκληση στο πατρικό μου... μας βρήκε απροετοίμαστους...και όλους μαζί...να τρέχουμε να προλάβουμε τις παραξενιές του, μη τυχόν και η λαβωματιά από τις καβουροδαγκάνες του μας πληγώσουν ανεπανόρθωτα...(τον πληγώσουν)...αλλά βλέπεις, ματώνεις εσύ και πονάμε εμείς, έτσι είθισται στις οικογένειες...Τώρα ιδικά που διανύουμε και περίοδο νηστείας, ότι πρέπει θα είναι ο κύριος (ο Θεός να τον κάνει) καβούρης στο πιάτο μας! Εμείς θα τον φάμε, όχι αυτός εμάς!! Αμ, πως!!!!!!!!!!!!!!

-Οιδίπους: Με ποιόν καθαρμό;Και πως τα δεινά θα περάσουν;
-Κρέων: Στέλνοντας εξορία τον φονιά ή ξεδιψώντας ο φόνος με φόνο...
Σοφοκλής (Οιδίπους Τύραννος)


Θυμάστε την περίοδο των γιορτών, που ήθελα τα πάντα γύρω μου λευκά; (Χμμ...χα, ουπς!!).
Τώρα το μόνο που χρειάζομαι είναι χρώμα, θετική ενέργεια και τον πρίγκηπα της άνοιξης, με την μαύρη γυαλιστερή κάπα στους ώμους του και φορώντας το χρυσό στέμμα της αναγέννησης  να φέρει την άνοιξη που τόσο πολύ ποθώ...σε όλα τα επίπεδα...



 Παρ' όλη την αντίθετη άποψη του καιρού, πήρα τα μολυβοκάρβουνά μου, τα soft pastels και ζωγράφισα τα σύμβολα της άνοιξης.
 Ένα χελιδόνι και ένα κλαρί αμυγδαλιάς.
Δύο δυνατά στοιχεία της εποχής αυτής, που αν είχα την δυνατότητα θα έβαζα πάνω της μια χούφτα ήλιο, μια ανάσα δροσερό αεράκι και τον ήχο ακόμα του φτερουγίσματος του "πρίγκηπα" καθώς πετά στον ουρανό, για ζωντανέψει η ζωγραφιά μου.
Αντί όλων αυτών των πόθων, έβαλα ένα κλαρί αμυγδαλιάς που έκοψα από έναν μικρό κήπο και τα φωτογράφισα μαζί γιατί με αυτόν τον τρόπο, η εικόνα γίνεται πιο δυνατή, πιο αληθινή.



Ένα μήνυμα...& δύο...

Πόσα μπορούν να χωρέσουν στο μυαλό και να κάνουν την ψυχή να ηρεμήσει, να πάρει μια ανάσα και να προχωρήσει με αισιοδοξία την κάθε μέρα;
Πολλά, θα πω.
Από ένα γνέψιμο του άλλου, μια γλυκιά λέξη, ένα σημείωμα δίπλα στο μαξιλάρι σου ή ένα μήνυμα που διαβάζοντάς το θα σε κάνει να σκάσεις ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη... να του κλείσεις πονηρά το μάτι για να πείς στο τέλος: "όπως και να 'χει, η ζωή είναι ωραία".
Ένα τέτοιο μήνυμα έγραψα στη ζωγραφιά μου, απευθυνόμενη κυρίως στον εαυτό μου και να μην το ξεχνώ... "Φέρνει την άνοιξη", δες το!!




Με το ίδιο σκεπτικό, χρώμα- μήνυμα, έχω αρχίσει σιγά-σιγά να διακοσμώ και τον χώρο του σπιτιού μου για την άνοιξη, όπως αυτό το μαξιλαράκι που διακρίνεται πίσω από το μικρό μπουκέτο με τις ανεμώνες και που όταν το είδα στο κατάστημα ήταν σαν να μου έλεγε:"εμένα θες, είμαι ότι σου χρειάζεται αυτή τη στιγμή..."


...και τα μηνύματα συνεχίζονται... και τα χρώματα επίσης, ξεχωριστά το κάθε ένα ή σε συνδυασμό  και είναι αυτά που σας έλεγα πιο πάνω, που γεμίζουν την ημέρα με αισιοδοξία και ένα μικρό χαμόγελο για να συνεχίσεις.
 Ε, λοιπόν ένα από αυτά, είναι τυλιγμένο μέσα σε αυτό το μικρό κύλινδρο χαρτιού που παρέλαβα πριν λίγες μέρες, τον τόσο περιποιημένο, που φαίνεται στην κάτω φωτογραφία και που μέσα του κρύβει μια νότα χαράς μέσω της έντονης χρωματικής παλέτας του, αλλά και μια φράση κλειδί για να μου φτιάξει την μέρα!!
"Hello gorgeous" (στην ζωή, στην ημέρα, σε εσένα, σε εμένα) αυτό είναι το μυστικό του περιεχομένου του...που προς το παρόν σας αποκαλύπτω.


Θέλω να πιστεύω πως θα τα πούμε σύντομα, όχι μόνο για να σας δείξω το περιεχόμενο του δεμένου χαρτιού αλλά και γιατί το blogging τελικά είναι ανακουφιστικό...και μου έχει λείψει πολύ...

Αν δεν το έκανα τώρα, ίσως να μη το ξαναέκανα ποτέ!!

Καλό βράδυ αγαπημένοι.
Η ημέρα της γυναίκας σήμερα και όπου να 'ναι τελειώνει, όμως αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα, σε μια καινούργια εβδομάδα και αξίζει το χαμόγελό μας.
 Είναι ένα μήνυμα κι αυτό...

Ε.Κ.


12 σχόλια:

  1. Πολύ αισιόδοξο ανοιξιάτικο σκεπτικό Ελένη μου σε διακατέχει και έτσι απέδωσες καρπούς εαρινούς με χρώματα στις πολύ όμορφες ζωγραφιές σου.Σου τονίζω ότι είναι υπέροχες καταπληκτικές και οι φωτογραφίες σου .Μπράβο σου πολλές φορές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Μαράκι μου, χρειάζομαι επειγόντως την άνοιξη γύρω μου μπας και αλλάξει κάτι στην ψυχολογία μου. Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα καλά σου λόγια.
      Χαίρομαι επίσης που τα ξαναλέμε μετά από τόσο καιρό.
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις!!

      Διαγραφή
  2. Απο ότι κατάλαβα Ελένη μου έλειψες και εσύ για ένα διάστημα.. Ελπίζω όλα να είναι καλά τώρα!
    Και εγώ τώρα επανέρχομαι σιγά σιγά! Τέλεια η γωνιά του καθιστικού σου με το λουλούδια και το μαξιλαράκι, μου έφτιαξε την διάθεση!! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι "ένα διάστημα"...Δύο μήνες και κάτι ψιλά και το κακό είναι πως τίποτα δεν είναι καλά ακόμα.
      Ελπίζω πάντως...
      Διάβασα και τα δικά σου νέα Ελεάνα μου...καλορίζικο το καινούριο σου σπιτικό!!!Πανέμορφο είναι!!!
      Για τα υπόλοιπα, τι να πω ...κουράγιο και αισιοδοξία!!
      Όσο για τη διάθεση που σου έφτιαξα με την γωνιά του καθιστικού μου, ένα θα σου πώ. Πάρε το πρώτο αερόπλοιο και έλα για καφεδάκι!!!

      Φιλιά πολλά κούκλα μου!!
      Καλή εβδομάδα!! :))

      Διαγραφή
  3. Καλώς την! Σ έψαχνα, έστειλα και μήνυμα στη σελίδα σου στο fb και μάλλον η απουσία σου δεν ήταν από επιλογή για να ξεκουραστείς. Λυπάμαι για ότι σου προέκυψε και εύχομαι την καλύτερη δυνατή έκβαση... Πολύ όμορφες οι ανοιξιάτικες πινελιές σου, δίνουν χρώμα και στο χώρο σου και στην ψυχούλα σου που σίγουρα το έχει ανάγκη. Φιλιά πολλά και welcome back :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου Χριστίνα καλώς σε ξαναβρίσκω!!
      Αχ αυτά τα μηνύματα... το είδα στο fb κάπως αργά...sorry...
      Σε ευχαριστώ πολύ!!...για όλα και εύχομαι να είναι το τελευταίο, περαστικό και ανώδυνο και η ευχή σου για την καλύτερη δυνατή έκβαση να πιάσει!!!
      Για τις ανοιξιάτικες πινελιές τώρα, αν μπορούσα θα τα άλλαζα όλα!!!!
      Προς το παρόν, βάζω μικρές πινελιές με χρώμα για να επανέλθει η αισιοδοξία και το χαμόγελο.

      Φιλιά πολλά & σε ευχαριστώ πολύ για άλλη μια φορά!!
      Είναι βάλσαμο η επικοινωνία τελικά έστω και με αυτόν τον τρόπο!!:))

      Υ.Γ. Τα νέα σου είναι φανταστικά!!! Και γάμος και μετακόμιση; Μπορεί να έχουν τρέξιμο και τα δύο, αλλά αξίζουν αυτές οι χαρές όσο τίποτα άλλο στον κόσμο!!!!!!! Με το καλό λοιπόν Χριστίνα μου & πάντα χαρές!!!!!

      Διαγραφή
  4. Επιτέλους ξαναγύρισες!!!!
    Πολύ χαίρομαι Ελένη μου και είθε όσα σε κράτησαν μακρυά να είναι αρχίζουν να γίνονται μία στενάχωρη ανάμνηση που ξεθωριάζει στο πέρασμα του χρόνου. Κι αν ακόμα δεν είναι, έτσι πρέπει, δυναμικά και ορθώνοντας ανάστημα κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες και θα δεις πως στο μέλλον θα τις σκέπτεσαι αυτές τις μέρες και θα αναρωτιέσαι "πως κατάφερα κι επιβίωσα" με την θαλπωρή της δύναμης & του περασμένου να σε ζεσταίνουν.

    Πολύ όμορφες οι Ανοιξιάτικες νότες σου, λάτρεψα τα χρώματα του πίνακα.Μακάρι το περιτυλιγμένο περιεχόμενα να σε κάνει πάντα να χαμογελάς.

    Την καλημέρα μου & τα φιλιά μου :*

    Υ.Γ. Η Β. είναι μία ευγενέστατη κοπέλα, όχι πως θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό με τέτοια μαμά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εν μέρη, ήσουν η αφορμή που επέστρεψα Δημητρούλα μου.Όταν μάλιστα διάβασα και το μικρό καρτελάκι, η συγκίνησή μου ήταν τέτοια που είπα θα επανέλθω γιατί εδώ, ανάμεσά σας, βρίσκω χαρά, ενδιαφέρουσες εικόνες και σκέψεις.
      Σήμερα και ειδικά με το υστερόγραφό σου... με έστειλες κορίτσι μου στα ουράνια... (κουκουβάγια, ναιιιιι)!!!!!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ και να 'σαι σίγουρη για το χαμόγελο!!!

      Φιλιά πολλά & από εμένα :)**

      Διαγραφή
  5. Εύχομαι το μικρό καβουράκι να βρίσκεται ήδη στο δρόμο προς την εξορία του και το ''hello,gorgeous'' να είναι από δω και στο εξής το καθημερινό σου καλωσόρισμα της μέρας.
    Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη,αλλά ένας χελιδόνης με στέμμα πιθανόν να την φέρει γρηγορότερα.
    Τα χρώματα(βασική καθημερινή μου ανάγκη)τα αποζητώ καθημερινά,πόσο μάλλον περισσότερο τώρα καθώς είμαι παιδί της άνοιξης και μετά από έναν μακρύ ,ατελείωτο,βροχερό χειμώνα...
    Ελπίζω ο χελιδόνης σου να σου φέρει γρήγορα όσα με πόθο κι ελπίδα καρτεράς.Με φιλικούς χαιρετισμούς,Αλέκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αλεκάκι μου, μεγάλη υπόθεση τα χρώματα στη ζωή μας.
      Παρ' όλο που το '15 μπήκε με φωτεινό λευκό (χιόνι), στη συνέχεια με τον ερχομό της άνοιξης με πολύχρωμα λουλούδια (κι ας είχε μπόρες), κάπου, κάτι έγινε λάθος και όλο αυτό μπερδεύτηκε και έγινε μουντζούρα...
      Θέλω να πιστεύω, επειδή το 'χω με τα χρώματα, να μπορέσω να τα επαναφέρω στην αρχική τους μορφή και να ξαναφτιάξω το ουράνιο τόξο στις ψυχές μας...Θεού θέλοντος...

      Να ΄σαι καλά φιλαράκι μου :)
      Σε ευχαριστώ πολύ!!
      Πολλά πολλά φιλιά!!!!!!

      Διαγραφή
  6. Ελένη μου εύχομαι η άνοιξη να διώξει όλα τα σκοτεινά σύννεφα και από δω και πέρα να σου φέρνει μόνο χαρά και αισιοδοξία! Υπέροχες οι φωτογραφίες σου και το κείμενό σου και ακόμα πιο υπέροχο το χελιδόνι σου!!! Ειλικρινά χαίρομαι που επέστρεψες στην μπλογκογειτονιά που πραγματικά είναι το αντίδοτο για όσα μας βασανίζουν. Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το εύχομαι...
      Μακάρι να έρθουν κι άλλα χελιδόνια και να φέρουν την αισιοδοξία της άνοιξης σε όλους Θάλεια μου...
      Την επιστροφή την είχα ανάγκη και χαίρομαι που τα ξαναλέμε:)

      Φιλάκια κορίτσι μου!!♥

      Διαγραφή